DE REALISATIE
Commercieel
In de eerste plaats zou een concrete uitbreiding van stereo naar een vier-kanaals
systeem een simpele en goedkope opleving van de hifi-industrie opleveren.
Men kan dan immers bij de consument meer van hetzelfde verkopen, nl. een extra
stereo-versterker en twee extra boxen.
Geen onkosten voor ontwikkeling, oude ontwerpen blijven hun waarde houden en voor
het quasi-decoder-systeem kunnen de oude ontwerpen in een iets gewijzigde
vorm worden gegoten.
In een nieuw ontwerp kunnen de bestaande sets gecombineerd worden in een nieuw
apparaat met vier (gelijkwaardige) eind-versterkers en keuze mogelijkheden voor
bestaande stereo-weergave, quasi-quadrofonische decoding of bypass van een
concrete vier-kanaals opname.
Technisch
De reproductie van vier concrete geluidskanalen via een LP is eigenlijk technisch
niet tot nauwelijks haalbaar, behalve als de LP met behulp van een laser-systeem
zou worden afgetast in plaats van met een naald.

Door een Compact Cassette volledig aan 1 kant te gebruiken met een 4-kanaals-kop
kan het wel. Bij bijv. de Tascam-machines wordt dan de gebrekkige geluidskwaliteit,
veroorzaakt door het smalle spoor, gecompenseerd door de dubbele snelheid van 9.5
cm/sec (Daardoor wel de halvering van tijd die beschikbaar is).
Terzijde wil ik hierbij opmerken, dat ik het jammer vind, dat de hifi-industrie niet
op grote schaal, in navolging van bijv. het merk Denon, een schakelmogelijkheid heeft
aangebracht op cassettedecks om te kunnen kiezen tussen gewone en dubbele
snelheid. Men ging er kennelijk, gemakzuchtig, van uit, dat de consument kiest voor
zo lang mogelijk muziek op een tape in plaats van de halve tijd, maar met een sterk
verhoogde kwaliteit. Gemiste kans.
Desondanks kan een 4C-systeem op cassette makkelijk gerealiseerd worden.
De techniek is er al, de koppen zijn er al, de circuits zijn al ontworpen, alleen het
'front-end' heeft wat aanpassingen nodig.

Het weergave-systeem van de CD biedt tot nu toe de beste toekomst-mogelijkheden
voor een 4-kanaals geluidsrealisatie.
De digitale informatie op een CD staat serieel opgeslagen en het elektronisch
weergave-circuit splitst dit uit via zgn multiplexing naar informatie beurtelings
voor het linker- en het rechterkanaal.
Het electronisch circuit, dat zorgt voor de CD-uitlezing naar een geluidskanaal
1-2-1-2-1-2... kan technisch gezien betrekkelijk simpel worden gemodificeerd naar
een functie van uitlezing tot kanaal 1-2-3-4-1-2-3-4-1...
Dat is een kwestie van volgorde van tellen.
Als de bestaande situatie hetzelfde zou blijven, zou dit gevolgen hebben voor de
geluidskwaliteit, omdat de 'scan'-frequentie van 44 kHz gehalveerd zou worden,
wat een hoogste geluidsweergave zou opleveren van 11 kHz, wat een beetje
schraal zou zijn voor een hifisysteem.
Hetzelfde tijd-kwaliteitsprobleen als bij de cassette.
Maar in het electronisch gebeuren is het sneller worden een kwestie van tijd en
ontwikkeling, dus is een 4-kanaals CD misschien even wat minder van kwaliteit,
of heeft wat minder tijd aan informatie, maar daarna zullen deze elementen weer
hetzelfde zijn als de voorganger met stereo-informatie, dus
plm. 70 minuten aan 4C-muziek met een clockfrequentie van 44 kHz.

Voor de bestaande electronische circuits zal het geen enkel probleem zijn, als de
clockfrequentie van 44 naar 88 of 176 kHz gaat, of nog hoger, de noodzakelijke
verbetering zal eerder misschien moeten zitten in de snellere software van het
proces, de algoritmes voor de foutcorrectie, spoorvorming, etc.
Het ontwerp van een dergelijke CD-speler zal voor de fabrikanten ook behoorlijk
goedkoop uitvallen, omdat voor een groot deel bestaande circuits en behuizingen
kunnen worden gebruikt.

Wanneer een 4-kanaals CD-speler eenmaal gerealiseerd is, zal het relatief simpel
zijn, om de multiplexing terug te schakelen naar 2 kanalen om de bestaande
stereo-CD's af te spelen, misschien zelfs met een auto-detectie-circuit.
Ook voor het afspelen van een 4C-CD op een stereo-speler zullen afspraken nodig
zijn welke kanalen met welke moeten worden gecombineerd.

Voor de 4-kanaals weergave van geluid bij films en video zal het ook weinig probleem
geven om twee extra geluidssporen toe te voegen.
Bij mijn weten zijn de films met zgn. Dolby-surround sound daarvoor al uitgerust met,
naast de 2 geluidssporen, een extra spoor met een draaggolf voor de decodering.
Dat zijn er dus al drie... Dan kan vier ook wel, lijkt me.
Ik weet op dit moment niet, of deze opbouw ook opgaat voor de CD's met Surround
sound, waarschijnlijk wel. Er zijn tenslotte al CD's met een combinatie van geluid en
video en bij de nieuwste ontwikkeling staan al complete films geregistreerd.
Het blijft natuurlijk zo, dat zowel bij audio als bij audio-video produkten de wil om
het audiogedeelte concreet in vier verschillende kanalen op te nemen
wel aanwezig moet zijn.