STANDAARDS EN AFSPRAKEN |
E |
r zal vastgesteld dienen te worden bij een 4C-systeem wat de oorspronkelijke twee kanalen zijn van het geluid, in verband met het terugmixen of -schakelen van |
een vierkanaalsbron naar de oude stereo. Ook de hardware van pluggen/aansluitingen en de diverse regelingen op een weergavesysteem vraagt om een standaard. Mijn suggestie gaat uit van de volgende afspraken: Stereo bestaat uit kanaal 1 en 2, oftewel L en R. 4C bestaat uit kanaal 1 t/m 4. Een uitbreiding met 'boven' erbij. Dan zouden kanaal 1 en 2 onder zijn en kanaal 3 en 4 boven.. Daarbij zijn dan kanaal 1 en 3 links en dus kanaal 2 en 4 rechts. Dit ook in verband met mixen van vier naar twee kanalen. Hardware: De kabels voor de verbindingen kunnen gerealiseerd worden met 5-polige DIN-connectors. De makkelijkst te onthouden volgorde voor de pin-aansluitingen zou zijn (aangezien pin 2 'ground' is): pin 3,4,5,1 voor lijn 1,2,3,4. Natuurlijk kunnen ook andere afspraken bedacht worden, uitgaande van de 3-polige DIN-connector voor stereosignalen, waarbij pin 2 de 'ground' is en pin 1 en 3 resp. L en R. Dit zou pleiten voor 4 linksboven en 5 rechtsboven. Zo zijn er legio mogelijkheden, maar ik vrees, dat de industrie dit zal aangrijpen om connector nr. 23760 te maken... |
DEFS |
Idee : Na Stereo komt 4-kanaals-weergave: Via : Links-Onder, Rechts-Onder, Links-Boven en Rechts-Boven. Dimensies : Links-Rechts, Boven-Onder. Ervaring : Een 'geluidsvlak' voor de luisteraar, of 'beeld'. Praktijk : Visuele informatie gelijkwaardig met auditieve. Ontwikkeling : Hiermee zijn auditieve en visuele weergave op een gelijkwaardig niveau aangeland en zijn klaar voor een verdere stap naar de ultieme 3-d-ervaring van AV-Media... |
EPILOOG |
I |
k spreek de hoop uit, dat in de toekomst de mensen wat meer getraind zullen zijn met hun gehoororganen en de perceptie daarmee, zodat ze niet meer na twee maanden pas |
merken, dat het rechterkanaal van de stereo het niet doet, of zoals in een bioscoop in Ede, dat (minstens) een jaar lang de L-R-kanalen van de film waren omgewisseld, zonder dat iemand iets deed. Dit soor dingen werkt buitengewoon ontmoedigend... Ik ben er vast van overtuigd, dat dit hele idee betreft het vaststellen van wat de juiste stap is na stereo, nl. de uitbreiding met boven- en onderinformatie, de enige juiste is. Omdat alle (praktische) stukjes perfect in elkaar passen voor een op alle fronten massale acceptatie van het nieuwe medium, zoals die ook heeft plaatsgevonden bij de transformatie van mono naar stereo in de audio-geschiedenis. Frans Samshuijzen. Ederveen 1995. |