| Ik dacht, laat ik na 12 uur eens naar buiten gaan en fijn genieten van het fraaie
schouwspel van het vuurwerk in de verte boven Ede. Toen ik daar eenmaal stond, sloeg opeens een angst toe.
Ik voelde me iemand, die in een land in oorlog leeft en naar een bombardement stond te kijken, dat
onvermijdelijk dichterbij zou komen. De flitsen van de inslagen, weerkaatst tegen de onderkant van de wolken.
Onophoudelijk geknal en gedreun van de explosies. Dit werd nog versterkt door het feit, dat ik geen vuurpijlen
kon zien, omdat de bomen de onderste strook van m'n horizon wegnamen.
Ondanks het weten van de illusie, werd het gevoel alleen maar sterker. Het werd me te machtig en ik ben
naar binnen 'gevlucht' om het af te kappen. Binnen zat ik nog na te shaken in m'n stoel.
Overigens vind ik dat hele vuurwerk-gedoe steeds verder uitlopen op een volstrekt histerie. Het is elk jaar
journaal-nieuws hoeveel geld er in de hens gestoken is, net zoiets als over de landelijke kerstinkopen.
... En je wordt gewaarschuwd, dat je van kinderspeelgoed en geurverlakkers kanker krijgt, maar men mag
ongestoord tonnen zware metalen goed verspreid aan de buitenlucht toevoegen, zoals cadmium en mangaan.
Kan dat niet wat minder ? Laten we dit weer overlaten aan de professionele pyro-kunstenaars.
Ik heb als jongetje altijd genoten van het jaarlijkse vuurwerk, dat door de gemeente Amsterdam elk jaar
aan de bevolking werd aangeboden bij het Centraal Station. Dat was een uitje, een evenement, waarbij
iedereen dan ooooohhh riep. En zelf had je sterretjes, en later wat rotjes en gillende keukenmeiden.
Nu zijn dat buurt- en straatwedstrijden geworden. Wie heeft de grootste, de hardste, de langste.
En het licht... Het midwinterlicht.
De boom is weer niet genoeg. Het moet ook voor het raam, aan de muur en op de voordeur.
Dan ook de bomen buiten. Dan ook rondom aan het huis. Geen set afzonderlijke lampjes meer, maar
slierten van honderden lampjes, voor een krats in elkaar gezet door lieden die weinig eisen.
En nog te beroerd om er iets van te maken. Nee, een kant en klare voorgebogen Bambi op het grasveldje.
Nu ik het toch plat over 'vroeger' heb : Ik herinner me prachtige vuren op de hei, van een gigantische
stapel kerstbomen, ingezameld door de gemeente en dus als een jaarlijks feest aan de bevolking
werd aangeboden.
Maar de overheid vond dat waarschijnlijk te heidens en 'er zou ook sprake zijn van een feest', dus dat
is snel en vakkundig afgeschaft.
Je kon gewoon niet te dichtbij staan, waardoor je de ervaring van de volle omvang zou missen.
Licht is dan duidelijk ook warmte, veel licht is zeer heet. En je staat 'rondom'. . .
Dan is het licht het middelpunt, en niet het individu, dat zoveel mogelijk licht om zich heen wil.
Maar het kan zijn, dat het zo niet meer opnieuw zou kunnen. Omdat dwangarbeiders van de Permar dan
weken bezig zouden zijn met : het bouwen van een podium voor de hooggeplaatsten - dranghekken en
verkeersborden te plaatsen - het platmaken van de hei, voor de spullen van het mega-multi-media-spektakel,
waarvan Het Vuur het stralend hoogtepunt is.
Aangestoken door een benede kenderlander en voorzien van passende muzikale begeleiding van de juiste,
gematigde opzweping. Met grote schermen, waarop voor het publiek op enerverende wijze in beeld
wordt gebracht hoe het vuur brandt.
[ En natuurlijk shots tussendoor van emotionele momenten van talking heads uit het publiek.
Iemand met de tranen in de ogen. (Omdat hij zojuist het brandende sterretje verkeerd had beetgepakt) ]
Het leger wordt ingezet vanwege de veiligheidsgarantie (sic k). Camera's geplaatst voor het registreren van
spreekkoren en terroristisch gedrag. Bij de gemeente zijn pasjes te koop, die je voor toegang tot de hei
nodig hebt. De verschillende hulpdiensten zijn allemaal aanwezig.
Ter promotie van het jaarlijks evenement wordt er een DVD van Het Vuur uitgebracht, met vele extra's
erop, waaronder gemeentelijke opname's van 'The Making Of - Het Vuur' (met die Permar-jongens).
Vanwege de auteursrechten van deze DVD zal het dus voor het publiek verboden zijn om, zonder
betaling van een heffing, een eigen opname te maken van het beeld en/of geluid van Het Vuur.
Dat is nu eenmaal zo.
|