| Vandaag de eerste opnames gemaakt met de band van Paul, Rick en Timmy in de studio.
Ik had het systeem geprepareerd, zodat ik 4 sporen tegelijk kon opnemen qua aanvoer via een mixer, maae
hoe dat in de praktijk zou gaan moest ik nog maar afwachten. Er waren verhalen over zgn. 'latency', dwz.
dat twee geluidskaarten op een gegeven moment uit de pas gaan lopen in tijd qua opnemen.
Dat bleek gelukkig niet het geval. Wel bleek aan het eind van de sessie, dat bij een nummer, waar nog een 7e
stereo-track aan werd toegevoegd, toen een grens van de capaciteit werd overschreden, want in Cool verdween
opeens de knop 'record' van een track van het scherm. Ook de verticale lijn van het afspeelpunt begon
wat horten te vertonen. Maar dit is voor de volgende sessie, die de laatste toevoegingen zal bevatten,
goed op te lossen, door het bij elkaar voegen van nu nog verschillende tracks.
Dit was voor mij, technisch gezien, 1 grote improvisatie. Alles voor de 1e keer. Met daarbij natuurlijk de
gebruikelijke brakke snoeren en schakelaars, die dan nog extra problemen opleveren.
Drumpartij apart van te voren, had twee mikes in stereo eromheen en een derde in de basedrum.
Dat kon dus in de maximum van vier kanalen.
Daarna waren er voor de nummers nog extra tracks met een electrisch versterkte akoestische gitaar, een
andere electrische gitaar en een basgitaar.
Dan moet er dus meegespeeld worden (en opgenomen) terwijl de bestaande drumpartij wordt afgespeeld.
Omdat die gitaarpartij apart moet blijven, en omdat ik maar 4 uitgangen beschikbaar heb, moet ik dan
de drumpartij, die in 4 kanalen is opgenomen, mixen tot 2 voor het afspelen, zodat ik de andere 2
over heb voor de nieuwe opnmae. Dit proces kan een aantal keren doorgaan, en is in wezen de methode,
zoals die met Beatles-producties zijn gebeurd, zoals Revolver en Sgt. Pepper, waar men ook alleen maar de
beschikking had over een 4-kanaals tape-recorder voor de master.
Nu kwam er nog eens bij dat er ook teksten via microfoons ingezongen moesten worden.
Dan kan het voorafgaande dus niet meer gewoon over de speakers klinken, want dat komt dan weer in die
microfoon terecht. De oplossing van zanger, met koptelefoon op, voor het horen van de rest is dan evident.
Maar dan blijkt, dat de versterker, tot dusver dienend als weergave voor 'het vorige' nog steeds geluid
naar de speakers stuurt, ondanks dat ik de plug van 'koptelefoon' erin doe. Zeer ongebruikelijk.
Met als gevolg, dat het hele systeem moest worden verwisseld tussen stereo-set 1 naar stereo-set 2.
Met natuurlijk weer de problemen van brakke snoeren en schakelaars.
En het geregel, om het resultaat van een take dan weer compleet over de speakers te kunnen afluisteren.
Schakel, morrel, schuif, draai, snoeren, pluggen, geen signaal, te hard signaal, overspraak.
Maar uiteindelijk zijn er prima dingen gemaakt.
Aangezien dit voor mij tevens een systeem-test was, had ik ook bij een nummer een extra chorus-effect
aangezet op een track met vocaal materiaal, als suggestie. Dit bleek qua timing vlekkeloos te functioneren
en werd bovendien enthousiast ontvangen. Door die reactie heb ik natuurlijk meteen gewaarschuwd voor
het gevaar, dat men een succesvol effect dan maar in elk nummer van het repertoire gaat gebruiken.
Want het is nog steeds het stadium van 'ruw materiaal'. Het kan. Maar gelukkig onderkende men dat.
|